Welkom op de eindejaarstentoonstelling 2017 van Schilderkunst KASKA DKO
ATELIER EXPERIMENTEEL/ACTUALITEIT | Black Box, projectatelier, gelijkvloers, 2de verdieping Afstudeerprojecten: Beatrice Casse, Luc Van Eycken, Kees Franken, Yang-In Sureeporn, Alexia Verwee, Edwin Van Staeyen (monu) ATELIER 2D EXPLORATIE | 1e verdieping Afstudeerprojecten: Kristin Moons, Artur Ruuge, Joost Verhagen ATELIER WORLD OF COLORS/MODEL STUDIO | 3e verdieping Afstudeerprojecten: Arian Van Dijk, Wendy Jongepier, Mihaela Romanica, Jacob Rubenstein, Carol Thomas Zaterdag 10 juni - zondag 11 juni 2017 van 14.00 tot 17.00 uur Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen, Deeltijds Kunstonderwijs Blindestraat 35, 2000 Antwerpen
Reacties
Eergisteren, op woensdag 10 februari 2016, bezochten Mel en ik m'n broer Koen en nadien fotografe Milou Abel in Rotterdam. Beiden werken er, laatstgenoemde woont er ook. Koen nam ons mee voor de lunch naar de Markthal, een hal die wat doet denken aan la Boqueria in Barcelona (Spanje). Verschillende kraampjes waar je heerlijk verse hapjes kopen kan, voor thuis of voor ter plaatste op te eten. Bij ons werden het tapas bij de Pinchos tapasbar, heerlijk! Na onze lunch ging het snel naar de volgende, aansluitende afspraak met Milou Abel. We hadden afgesproken in de Urban Espressobar, maar deze bleek te populair -want te druk- om ook nog ons drie (& hond Illy) te kunnen huisvesten. Dan maar even verderop naar een alternatieve locatie met ook heerlijke koffie. Het was Erik Thys die me tipte, om voor dit project 'Buitenom', eens contact op te nemen met Milou.
Milou blijkt een lieve jongedame, die tijdens de koffie eerst even wat vertelde over haar eigen werk waarbij ze Mel en mij verschillende beelden uit haar werk liet zien. Nadien nam ze zeer uitgebreid de tijd om te luisteren naar hetgeen ik haar te vertellen had over het project 'Buitenom' en om aandachtig te kijken naar enkele beelden van dit project. Na een hele korte bezinning wees ze me op -wat volgens haar- de ontbrekende elementen zijn bij de beelden, En jawel, gelijk heb je Milou! Boenk erop! We gaan er werk van maken! Voor de goede raad en de tijd die ze hiervoor nam, gaf ik haar een boekje van mijn werk 'Skaggerak'. Iets dat erg gewaardeerd werd. Mel en ik kregen dan weer op onze beurt kregen enkele toegangskaarten voor de sjieke 'Art Rotterdam' beurs. Dat bleek nog plaats te vinden op dezelfde avond! Even een wandeling door het moderne Rotterdam en een intermezzo naar de Hoek van Holland en dan terug naar de immense 'Van Nelle'-fabriek. Een grote drukte, vele interessante dingen, een overweldiging! Wat fotografie betreft was er ondermeer werk van Fraser Stewart,Tom Janssen, Letitia Battaglin, ... te zien. Zeer interessant vond ik het werk van Robert Glas en deze mailconversatie die bij z'n werk omhoog ging. Het is duidelijk dat zijn werk een belangrijke weerslag heeft op onze maatschappij én net daarom ook verrijkend en waardevol is. https://www.villamedia.nl/artikel/justitie-past-censuur-toe-bij-fotografie-vreemdelingendetentiecentra Je kan er al snel úúren rondlopen op Art Rotterdam maar onze trouwe viervoeter wachtte eenzaam in de wagen, de honger begon opnieuw te knagen en het was toch nog eventjes rijden huiswaarts. Daardoor zijn we niet lang gebleven op Art Rotterdam. Nogmaals bedankt Milou voor de tijd die je voor ons nam én de gouden tips.
Het was erg fijn je te kunnen ontmoeten! Bekijk zeker eens haar werk op haar website: http://www.milou-abel.com Wordt vervolgd... Een inspirerend verhaal vergelijkbaar met het verhaal "De bevallige brandweer"... They where caught by Total surprise! Even een tranentrekkertje voor de donderdagavond. Vanmiddag is er bij het Total-tankstation aan de Capelseweg in Capelle aan den IJsel een vrouw bevallen van een dochter. Dat schrijft de Politie Rijnmond Oost op haar Facebookpagina. Twee agenten waren op patrouille toen er plots een auto naast ze kwam rijden en een dame uit die auto om hulp schreeuwde: “ik ben aan het bevallen!”. Een van de agenten is vervolgens bij het stel ingestapt om naar het ziekenhuis te rijden.Een ritje dat niet in de wagen van het stelletje kon worden voltooid. Al vlug bleek de baby namelijk helemaal niet te willen wachten tot de veilige omgeving van het ziekenhuis, maar de auto te verkiezen als plek om de eerste zonnestralen te aanschouwen. De politie riep vlug een ambulance op, maar ook daarop wilde het kindje niet wachten. De agenten konden de handen uit de mouwen steken en helpen bij een succesvolle bevalling. Toen de ambulance eenmaal was geariveerd, mocht pappa ter plekke de vulslang navelstreng doorknippen, waarna moeder en dochter voor controle alsnog richting het ziekenhuis gingen. Beide blijken in goede gezondheid. Of de ouders hun dochter Excellium hebben is niet bekend. via Autoblog.nl
Eergisteren bezochten we het 'Medisch mUZeum', voor mij voor de tweede maal. Het vroegere HistarUZ herbergt enerzijds wel grotendeels de historische collectie van het UZ Leuven maar krijgt daarnaast ook veel schenkingen van andere artsen en ziekenhuizen. De nieuwe naam 'Medisch mUZeum' dekt daarom beter de lading. Op 10 oktober 2013 bezocht ik het -toen nog- HistarUZ voor de eerste maal als inspiratie en documentatie voor mijn reeks Duuren. Ik werd er toen erg hartelijk ontvangen! Enkele beelden van mijn bezoek in 2013: Vandaag, bij het tweede bezoek, kreeg ik opnieuw de kans om 'n woordje uitleg te geven over mijn nieuwe project 'Buitenom' aan de twee aanwezige vrijwilligers. Erg enthousiaste reacties kreeg ik van hen hiervoor alweer! Leuk leuk! Mark, apotheker van beroep, nam ons kleine gezelschap enthousiast mee in de 'catacomben' van het museum en toonde ons enkele unieke dingen uit de medische geschiedenis inzake psychiatrie. Uiteraard is dit nét wat ik niet wil (opnieuw) tonen, zo ik ook aan Mark duidelijk maakte. Beelden van 'medische' behandelingen met schedelboringen en elektroshocks (zonder of met nauwelijks verdoving) zijn bekend. In een museum zoals dit kunnen die, mits een goede begeleidende tekst, wel getoond worden. Volgens mij ook, met een goede gids, aan jongeren. Ze tonen ons immers wat een lange, moeizame weg de medische wereld en de psychische zorgverlening reeds afgelegd heeft (en nog af te leggen heeft). Maar Mark z'n enthousiasme was enorm en het was erg leuk dat hij ons eens een blik achter de schermen gunde. Daarom ook toon ik hier nog enkele van deze unieke dingen. Zoals je direct kan "voelen" bij het zien van deze beelden, krijg je al snel 'n donker, 'n negatief gegeven als je deze elementen gaat verwerken in 'n fotoreeks. Niet voor niks zijn deze dingen inmiddels en gelukkig museumstukken. Maar bezoek vooral het museum zelf eens, zou ik aanraden! De aanwezige vrijwilligers zijn erg enthousiast, de ruimtes in het museum zijn erg authentiek jaren '30 en er is -op dit moment van schrijven januari 2016- sprake van dat deze ruimtes in 2020 zouden afgebroken worden!
Afgelopen woensdag 23 december 2015, daags voor kerstavond, had ik een fijne ontmoeting met dr. Erik Thys. Erik Thys is de auteur van dit bijzondere boek. Ik ben niet echt 'n boekenwurm maar toch ben ik eraan begonnen en het is echt 'n innemend werk!
Het gesprek ging natuurlijk vooral over dit project Buitenom. Over de mooie ervaringen die ik reeds had, maar ook over de vele moeilijkheden die ik met dit project ervaar. Hoe ik met dit project tracht in te hakken op het nog-steeds-heersende-stigma en de vele stereotiepen die er anno 2015 nog steeds heersen over 'psychiatrie'. Tijdens dit gesprek liet Erik me bevestigend een game zien op z'n tablet. Op 'n spelletje 'Stratego' of 'n eenvoudig woordspel na, ben ik niet zo'n gamer. Helaas schrok ik niet toen ik de beelden zag van het videospel, wetende dat er ook games bestaan waarbij het de bedoeling is om zoveel mogelijk voetgangers omver te rijden etc... Dit is al 'n ethische discussie an sich, maar met 'n moraliserende vingerwijzing worden games zoals deze meestal nog populairder... 'Petry' was een naam die ook aan bod kwam in het gesprek.
Bron: Ypsilon Ik -als 'buitenstaander'- had nog nooit gehoord van Detlef Petry. Gek -woordspeling, sorry- dat het idee voor m'n project Buitenom zo sterk aanleunt bij de therapie waar hij jarenlang aan gesleuteld heeft. Hier een stukje uit dit interview: "Ook opvallend: u maakte uitstapjes met patiënten. Een koffie drinken, gaan shoppen, een museum of wijnkelder bezoeken. Kwam u zo meer over hen te weten? “Zeker, zolang ze maar in beweging waren. Die mensen zaten doorgaans een hele dag binnen in de instelling. Slapen, eten, roken en een beetje heen en weer lopen, dat was het enige wat ze deden. Als ze dan in je auto stappen, gaat er een wereld voor hen open. Ze komen op plaatsen die herinneringen oproepen, en al doende praten ze. Ze zijn bevrijd, voelen dat ze hun ei kwijt kunnen. Maar zet ze in je bureau en je krijgt er gegarandeerd niks uit. Dan houden ze de lippen stijf op elkaar. “Het kan ook betekenisvol zijn om met patiënten terug te keren naar de plaats waar hun psychose is ontstaan. Een school, het ouderlijk huis. Dan kunnen ze beschrijven hoe het begonnen is. Ze konden zich bijvoorbeeld niet meer concentreren op school, of ze zonderden zich thuis af. Over het waarom van hun psychose kom je uiteraard niks te weten. Daar is ook helemaal geen reden voor. Dat komt uit het niets. Weet je, 1 procent van alle mensen heeft er last van. Daarom spreek ik ook liever van een levensprobleem in plaats van een ziekte.” Psychiaters hebben een erg drukke agenda.
De volgende afspraak stond reeds te wachten dus het gesprek diende afgerond te worden. Eerder had ik reeds een goed gesprek met dr. Pascal Sienaert, een collega van dr. Erik Thys over het project Buitenom. Een tweede bevestiging dat het met het idee van dit project wel goed zit. Voor de vele praktische moeilijkheden in het organiseren en het maken van de mooie mise-en-scènes, zal ik uiteraard nog vele andere hulp nodig hebben. Bedankt Erik, bedankt Pascal! Principes, perspectieven en praktijken Jaap van Weeghel, Marieke Pijnenborg, Job van 't Veer, Gerdie Kienhorst Mensen met psychische aandoeningen hebben vaak te maken met sociale afwijzing en uitsluiting. Het stigma op psychische problemen speelt een belangrijke rol bij het in stand houden van belemmeringen voor maatschappelijke participatie, zelfs nadat mensen hersteld zijn. Daarnaast heeft het stigma vaak een negatieve invloed op het persoonlijk herstel. In een samenleving waarin van alle burgers wordt verwacht dat zij meedoen en naar vermogen bijdragen, is het noodzakelijk aandacht te hebben voor destigmatisering: het succesvol tegengaan van stigmatisering. Voor destigmatisering is een gecoördineerde inzet van allerlei maatschappelijke factoren nodig. bron: http://www.coutinho.nl/winkel/handboek-destigmatisering-bij-psychische-aandoeningen-boek-b-1101.html Dit handboek is het eerste standaardwerk over destigmatisering bij psychische aandoeningen in Nederland. In drie delen (theorie, praktijk en verdieping) gaat het boek in op publiek stigma, zelfstigma en stigma in de hulpverlening. Daarnaast worden effectieve strategieën en interventies beschreven om deze vormen van stigmatisering te verminderen en te voorkomen. Het legt daarmee een basis voor de verdere ontwikkeling van zowel de theoretische fundering als van effectieve destigmatiserende praktijken.
Gisteren, vrijdag 27 november 2015, had ik de kans om de voorstelling 'Kortsluiting in je hoofd' bij te wonen.
Stefaan Baeten studeerde filosofie, godgeleerdheid en seksuologie aan de KU Leuven. Hij doctoreerde aan de Rijksuniversiteit van Groningen met een proefschrift over de culturele geschiedenis van de meervoudige persoonlijkheidsstoornis. Hij is algemeen directeur van het psychiatrisch centrum Sint-Hiëronymus te Sint-Niklaas. Op het einde van de voorstelling heb ik toch bovenstaande foto genomen. De voorstelling wou ik immers zeker niet storen.... want iedereen werd er inderdaad erg stil van! Zo'n heldere, aangrijpende getuigenis door Brenda gebracht met soms wat humor maar vooral met oprechte emotie. Echt chapeau! Een geslaagde mix en 'n mooi geheel voor iedereen, zelfs voor mensen die geen rechtstreekse betrokkenheid hebben met "deze wereld". Het sluit ook mooi aan met hetgeen ik met m'n project 'Buitenom' wil bereiken; inhakken op het nog steeds heersende stigma over cliënten uit de psychische zorgverlening. (CHECK) Het boek van Brenda 'Kortsluiting in mijn hoofd' kan je o.a. HIER vinden. Op 25 september 2015 is er met Brenda ook een aflevering op het televisieprogramma "Koppen" geweest.
Deze aflevering kan je HIER herbekijken. |
Archieven
April 2018
Categorieën
Alles
|