Afgelopen woensdag 23 december 2015, daags voor kerstavond, had ik een fijne ontmoeting met dr. Erik Thys. Erik Thys is de auteur van dit bijzondere boek. Ik ben niet echt 'n boekenwurm maar toch ben ik eraan begonnen en het is echt 'n innemend werk!
Het gesprek ging natuurlijk vooral over dit project Buitenom. Over de mooie ervaringen die ik reeds had, maar ook over de vele moeilijkheden die ik met dit project ervaar. Hoe ik met dit project tracht in te hakken op het nog-steeds-heersende-stigma en de vele stereotiepen die er anno 2015 nog steeds heersen over 'psychiatrie'. Tijdens dit gesprek liet Erik me bevestigend een game zien op z'n tablet. Op 'n spelletje 'Stratego' of 'n eenvoudig woordspel na, ben ik niet zo'n gamer. Helaas schrok ik niet toen ik de beelden zag van het videospel, wetende dat er ook games bestaan waarbij het de bedoeling is om zoveel mogelijk voetgangers omver te rijden etc... Dit is al 'n ethische discussie an sich, maar met 'n moraliserende vingerwijzing worden games zoals deze meestal nog populairder... 'Petry' was een naam die ook aan bod kwam in het gesprek.
Bron: Ypsilon Ik -als 'buitenstaander'- had nog nooit gehoord van Detlef Petry. Gek -woordspeling, sorry- dat het idee voor m'n project Buitenom zo sterk aanleunt bij de therapie waar hij jarenlang aan gesleuteld heeft. Hier een stukje uit dit interview: "Ook opvallend: u maakte uitstapjes met patiënten. Een koffie drinken, gaan shoppen, een museum of wijnkelder bezoeken. Kwam u zo meer over hen te weten? “Zeker, zolang ze maar in beweging waren. Die mensen zaten doorgaans een hele dag binnen in de instelling. Slapen, eten, roken en een beetje heen en weer lopen, dat was het enige wat ze deden. Als ze dan in je auto stappen, gaat er een wereld voor hen open. Ze komen op plaatsen die herinneringen oproepen, en al doende praten ze. Ze zijn bevrijd, voelen dat ze hun ei kwijt kunnen. Maar zet ze in je bureau en je krijgt er gegarandeerd niks uit. Dan houden ze de lippen stijf op elkaar. “Het kan ook betekenisvol zijn om met patiënten terug te keren naar de plaats waar hun psychose is ontstaan. Een school, het ouderlijk huis. Dan kunnen ze beschrijven hoe het begonnen is. Ze konden zich bijvoorbeeld niet meer concentreren op school, of ze zonderden zich thuis af. Over het waarom van hun psychose kom je uiteraard niks te weten. Daar is ook helemaal geen reden voor. Dat komt uit het niets. Weet je, 1 procent van alle mensen heeft er last van. Daarom spreek ik ook liever van een levensprobleem in plaats van een ziekte.” Psychiaters hebben een erg drukke agenda.
De volgende afspraak stond reeds te wachten dus het gesprek diende afgerond te worden. Eerder had ik reeds een goed gesprek met dr. Pascal Sienaert, een collega van dr. Erik Thys over het project Buitenom. Een tweede bevestiging dat het met het idee van dit project wel goed zit. Voor de vele praktische moeilijkheden in het organiseren en het maken van de mooie mise-en-scènes, zal ik uiteraard nog vele andere hulp nodig hebben. Bedankt Erik, bedankt Pascal!
Reacties
|
Archieven
April 2018
Categorieën
Alles
|