Alweer een sessie in het kader van de verhalen/fotoreeks Buitenom. Anne en Luk kregen -omdat ze later aangesloten hebben bij dit project- elk nog eens individueel begeleiding in het bedienen van de camera. Om te oefenen had ik enkele kabouters én het autootje van Guust Flater mee. Ondertussen werkten Patrick en respectievelijk Luc en Anne de geschreven verhalen verder uit, samen met de erg gewaardeerde hulp van Tatiana. Vandaar de titel van deze blogpost: 'Kabouters en verhalen'. Hier enkele beelden die Anne en Luc samen met mij maakten, als oefening in het bedienen van de camera en om te oefenen op het instellen van de 3 belangrijkste basisaspecten om 'n foto manueel te maken:
Omdat 1 (of 2) beelden véél meer zeggen dan heel wat (duizend?) woorden... Hieronder een uitsnede van Foto 2 (lage ISO) aan de linkerkant en een uitsnede van Foto 3 (hoge ISO) aan de rechterkant:
Reacties
Een echte fotoshoot buiten...
Een goede foto nemen is niet zomaar kwestie van alles in beeld te brengen en dan te drukken op het ontspanknopje van de camera. Nee, het plaatje moet zo goed mogelijk kloppen! Daarom oefenden we vandaag al om een volledige set uit te bouwen. Uiteraard hebben we niet de juiste locatie, net buiten de Loods. Vandaag stond vooral het organisatorische aspect op het programma. Wat moet er allemaal gebeuren, wie gaat wat doen, hoeveel tijd hebben we nodig, waaraan moeten we allemaal denken, wat hebben we nodig, wat ontbreekt er nog... Absoluut geen saaie kost hoor, er werd immers ook heel wat afgelachen.
Het plan was om rond 18u15 klaar te zijn én dat lukte mits een strakke timing.
Bovendien had ik nog een verrassing voor de deelnemers: Niels en z'n mama Leny kwamen de set bezoeken! En ze kwamen bovendien nét op het goede moment, alles stond klaar. Tatiana had zich al voorbereid om de rol van Niels (of dus de jonge Patrick) over te nemen, maar dat was dus niet nodig! Super bedankt Niels en Leny! Ah, blijkbaar is het 'Len-nie', ik zei steeds Lé-nie...
Wat is nu eigenlijk de beste manier om je set op te bouwen?
Wel er zijn 2 zaken waar je weinig of geen invloed op hebt:
We beginnen dus met goed te kijken naar hoe het zonlicht straalt en nadien op welke stukje van de locatie mét het goede licht we de set opbouwen. Ook moet je opletten dat je niet teveel op details gaat letten hier. Patrick wou absoluut geen enkele wagen hebben op de foto, want in z'n tuin stond er natuurlijk ook geen auto. Daarom wou hij de compositie zo vormen dat je enkel een boom zag op de achtergrond. Het is juist dat er beter geen auto's op de foto staan, maar dat mag niet ten koste gaan van het geheel van de foto. Om het even te duiden wat er dan zou gebeurd zijn
Je zou op deze manier een foto gekregen hebben die helemaal anders aanvoelt.
We zitten bij deze oefening uiteraard niet op een goede locatie, er is immers helemaal geen tuin. Daarom, goed letten op de compositie (perspectief naar achter zoals op de originele foto) en ja, helaas staan er dan wél enkele auto's in beeld...
We hadden ook een reflectiescherm én een daglamp (een speciale fotolamp die het zonlicht nabootst, alleen dan natuurlijk helemaal zo sterk niet als de almachtige zon) om nog wat meer te kunnen spelen met het licht.
Want licht maakt of kraakt een foto!
Met of zonder licht?
Wat een verschil, steek het licht zelf maar eens aan door de cursor (je muisaanwijzer) op de foto te houden....
Bekijk je bovenstaande foto op een smartphone of tablet?
Dan zal het trucje met de muisaanwijzer allicht niet werken. Hieronder heb ik het geautomatiseerd, maar de kwaliteit is dan wel niet zo goed van de foto:
Op de foto hierboven merk je ook Luc nog op die een 'kermisgeweer' vast houdt.
Voor alle duidelijkheid, dit is niet bedoeld om onze figurant neer te leggen! Dit is een element uit het verhaal van Patrick. Het in beeld brengen van dit geweer bij deze oefening was om duidelijk te maken hoe een gewone foto opeens een bijzonder plaatje kan worden, als je het maar genoeg kruidt. Een kruiding mét elementen uit het verhaal van Patrick dus.
En wat is het resultaat dan uiteindelijk geworden van deze oefening?
Patrick en Niels hadden graag 'n foto in zwart-wit gezien. Wel:
Na de shoot bekeken we de gemaakte foto's al even op de laptop.
Daarbij trachtte ik uit te leggen dat we de authentieke foto niet gaan imiteren maar gaan gebruiken als basis en hem dus gaan verrijken met meer elementen uit Patrick's verhaal. Het is daarbij dus ook niet nodig om deze in zwart-wit om te zetten, wel integendeel! Kijk maar eens wat je dan krijgt, een foto die al veel meer vertelt dan bovenstaande imitatie van het origineel!
Bedankt Niels, Leny, Patrick, Luc, Anne en Tatiana!
't Was alweer 'n leuke samenwerking en dit smaakt naar meer!
Een eerste fotoshoot staat weldra -eindelijk!- in de steigers.
We beseffen met z'n allen dat dit project écht niet makkelijk is. Het vergt zoveel voorbereiding.... mensen, plaatsen, attributen zoeken... Zoveel tijd én energie dat je erin moet steken! Maar desondanks weten we dat het zeker de moeite loont! Ik had voor Patrick -en ook voor Anne- 'n opsteker van formaat. Voor beide verhalen hebben we inmiddels 'n figurant gevonden. Niels is zijn naam. Hij is enthousiast is om aan dit project mee te werken, nadat z'n mama Leny hem erover verteld had:
Patrick erkent de gelijkenissen tussen hem en Niels, maar vindt wel dat Niels nog de typische laarzen ontbreekt.
Juist! Daar zijn we nu dus ook nog naar op zoek... Samen met een schommelplank (inclusief de koorden). En een loodjesgeweer. Patrick had ook nog enkele oude foto's bij, waarvan ik van enkele volgende scan gemaakt heb:
Voor het verhaal van Anne (dat momenteel de werktitel 'Ingewikkeld' draagt) zou Niels ook kunnen figureren als een van haar broertjes. Anne is er wel nog niet over uit of ze dit verhaal wil uitwerken want tijdens de sessie van vandaag in de Loods hoorden we haar heel enthousiast een ander, nieuw verhaal vertellen...
Inspirerend voor dit nieuwe verhaal van Anne, eentje uit de oude doos:
Luc is -sinds vorige week- ook een deelnemer.
Ook hij heeft een zeer leuk verhaal verteld en zal in de komende dagen informeren of het mogelijk is om zijn verhaal terug in beeld te kunnen brengen, op de authentieke locaties mét de authentieke personen. Spannend! Een foto die wat doet denken aan Luc zijn verhaal vond ik op het internet met Otto-Jan Ham en Jonas Geirnaert als figuranten:
Het enthousiasme blijft maar groeien, aan het zelfvertrouwen en een geoliede organisatie gaan we nog wat werken. Volgende sessie gaan we eens een getimede fotoshoot organiseren in de Loods waarbij we gaan trachten een goede rolverdeling te vinden. Wie doet wat?
Gisteren -woensdag 5 april 2017- was het weer atelier in Buitenom. En ik ben erg verheugd! Niet alleen was het weer een leuk moment samen, 'samen' betekent vanaf nu ook inclusief het gezelschap van Luc en Tatatiana! Welkom beiden! Door deze 2 nieuwkomers waren we genoodzaakt om opnieuw het project Buitenom voor te stellen, dit deden we door de 2 verhalen van Patrick en An(ne) er bij te halen. Voor het verhaal van Patrick in beeld te brengen zijn we al ver gevorderd, dit omdat Patrick en ik samen al flink wat tijd in de voorbereiding ervan gestoken hebben. Met Anne haar verhaal zijn we nog maar sinds kort aan de slag. Een boek is hier alvast erg inspirerend, Patrick had het speciaal voor ons meegebracht vandaag!
Anne's verhaal ligt een klein beetje in dezelfde lijn. Anne kwam op het idee om in de badkamer een verband rond haar gezicht te wikkelen. Nadien ging ze -als 'mummie' haar twee broertjes in hun slaapkamer doen schrikken. De plaaggeest! Inmiddels heb ik voor Anne's verhaal ook een onderdeel voorzien op deze website:
Na Anne en Patrick kreeg ook Luc de kans om ons al enkele van z'n belevenissen te vertellen.
En we hoorden al gelijk twee boeiende anekdotes. Benieuwd of we er volgende week nog meer te horen krijgen! De tijd vloog voorbij, ik had speciaal 'n fotolamp meegebracht om ook nog enkele 'oefeningen' mee te doen. Kunstlicht kan erg nuttig zijn om 'n scène uit te lichten, bij gebrek aan daglicht of om iets tijdens het daglicht mee te benadrukken. Helaas had ik in m'n haast, en bij gebrek aan nachtrust doordat ik de voorbije nacht aan het werk was, het geheugenkaartje van m'n camera vergeten. En nee, ik had geen extra geheugenkaartje bij. Stom maar geen drama. Tatiana was bij ons en zij nam enkele snapshots van ons allen, tijdens de sessie met de fotolamp. |
Archieven
April 2018
Categorieën
Alles
|